Ku te te gjej ty?
Mos ke ikur ne hene?
Mos ke ikur ne diell?
Mos te kam krijuar ne enderra?

Mos ke gjetur nje menyre per tu bere e padukshme?
Te me shohesh , e une mos te te shoh....
Mos te kane bezdisur kaq shume te tjeret?
Sa ti kesh vene vetes maske ne ffytyre?

Mos je ti ajo qe era fryu sonte naten ne dritare
dhe ma prishi gjumin?!
Mos je ti ai shiu qe na ne mbremje gjithe naten
e me futi ne mendime?!

Mos je ti zemra ime qe rreh,
mos je ti vemia qe me pret?
(Muzg i grunjte me vetmira lulekuqesh...)

Mos e ke emrin dashuri....
Mos e ke emrin lumturi....
Mos e ke emrin vetmi......

Mos e ke emrin pritje....?!


Sikujt Dielli i Shendrit
Sikujt Lulet i Qelin
Vetem Une Ne Kete Bote
Jetoj Pa Fat
Ajo Femer Me Ka Kerkuar
Ajo Femer Me Ka Rejt
Ne Secilen Ane
Dashurin Ma Ka Vjedhur
Dhe Tjetrit Ja Ka Dhuruar
Secili Don Dike
Renat ia Kap, Dhe i Tregon
Vetem Zemra Ime
Dhimbjet i Duron Dhe Nuk I Tregon
Une Ditet i Kaloj
Ne Vetmi Dhe i Mberzitur
Por Ajo Me Tjetrin
Ditet i Kalon e Gezuar



Tek ti
Te shof si fle,si mer fryme
Mes nates dhe heshtjes
te degjohet vec frymarja jote
Valle te te prek,apo te mbaj distance
kam frike se zgjohesh,se mos ke frike
por jam un ajo qe te ndjek
ajo qe endren ta trazon
ajo qe diten ta verbon
jam un perseri jam un
sme ngopen dot syte duke te par kurr
sa djall i bukur je
me terheq,me ngreh pas vete
dhe kur te afrohem me largon
mos valle je i till
apo me provokon?


lehtas do te vij
nen lekure do te te futem
te mbetem aty...

Si engjell do te te shfaqem
gjumin te ta lehtesoj
kur te gedhije mengjesi
lodhjen te ta largoj...

Ankthi kur te te kaploje
ne krah do te te mbaj
do te jem mburoj per ty
ar,margaritar...

Dhe thesaret e Botes
per Ty do i bej ure
Dashurine per Ty
murosje do e bej ne mure...
O kenge e pa kenduar
O melodi e rralle
O malle qe me djeg ne zemer
O Dashuri e pare...


Enderrat thone se ngelen enderra ne jete
sepse seicili ka nje ndodhi te vecante
por jo te gjithe jane te nje mendje
dikush e ka me gezim dikush me shembje.

Ne mengjez heret pa u gdhire mire
dikush i zgjuar e dikush i shtrire
endrres te gjithe duam ti besojme
mbyllim syte qe prap ta shikojme.

por ja qe dy here nje raste nuk na jepet
se s’ eshte e komanduar sic ne kerkojme
por nje mendim i ngelur me pare ne kujtes
qe duam ta realizojme se dheu nuk do na tres.

dhe keshtu impire nga gjumi sic jam
hidhem nga krevati me te shpejte ne toke
vrapoje te behem gati dhe nga shtepia te dal
se s’duroje me dot mendja me vjen verdall.

me vjene verdalle se sjam fare i kenaqur
per endrren qe me sy hapur ne shtepi pashe
dhe tani ne kerkim te saj jam leshuar
se mos valle e gjej ta prek me duar .

eshte i kote gjithe kjo qe une po beje
enderra qe une i tmerruar ne gjume pashe
ishte genjeshter qe do me ngelet ne jete
e ishte nje fantasi asgje s’kishte te vertete.

keshtu ju zotni mos u genjeni si mua
une e kishja kete enderre per heren e pare
sa here tu ndodhe ne gjume te shikoni
jane genjeshtra jo te verteta qe te mos besoni
.
lereni enderrat qe shihni me syte te hapur
por te ardhmen me pune ta ndertoni
se s’bien gje enderrat qe tere diten ju tregoni
vec me djers te ardhmen tuaj do ta ndertoni.

te jetosh dhe besosh sic me ndodhi mua
se eshte e vertete por genjeshhter e tera
kjo eshte historia me e endrra ne gjume
qe besojne kush me pak, e kush me shume.


Festa ime o e majme
lozonjare
me bukurira
lumsi
ai i cili do martohet me ty.



E lehte eshte te thuhet fjala
Aty ku nuk mendohesh fare
Cfare nga goja ti ke vjelle
dyfin tend me goje ke nxjerre

harrone se gjithe nje shpirte kane
per arsyen te gjithe jane
me fjalen ndahesh po me ate lidhesh
jo me shpifje dhe tufe trillimesh

por me baze plote argumente
ndryshe sdo te quhej e vertete
por çe do qe nje mendje s’jemi
per nje fjaje njeqind debate kemi

faj s’eshte yni , keshtu jemi brymosur
nervat tona rrine te tendosur
per te share dhe per te shpifur
ku s’kujton dhe ku ske pritur

te verteten kurre se njohim
se kur ecim mbrapa s’shohim
per sa kohe nuk e kuptojme
kurren e kurres nuk do ndryshojme

jo sot por edhe njeqind vjet
ne genjeshtres i themi te vertet
ske cna bene sepse neve jemi
dhe e dime ku çalon problemi

por cedo qe skemi force ta rregullojme
per sa kohe qe nuk ndryshojme
edhe vdekjes kur ti vemi
genjeshtres te verte do ti themi

se tek ne sndryshone asgje
ta leme ne ate, ajo nuk na le
per sa kohe nuk ndergjegjsohemi
nga genjeshtra do helmohemi

e verteta sot a neser do triumfoj
ne te adhmen qe une shpresoj
por atehere do jete pak si vone
per gabimet nuk te ngushellon

bene sote sa eshte heret
te ndihmoshe dhe te tjeret
behu shembull qe sot ti
te vendosesh neser drejtesi

se genjeshtra nuk rrone shume
aq sa rrone enderra ne gjume
ne kete bote ne kete njerezi
e verteta sduron ,do drejtesi

s’jane pak por gjithe njerezimi
ndaj dhe strofat e ketij shkrimi
mua me duket se u arrit qellimi
ç’eshte genjeshtra e ç’eshte besimi

te qarte tashme ju te gjithe e kini
gishtin kokes perhere t’ia vini
kur shikoni ndonje genjeshtare
seshte i mencur por tru thare

shpejte vendin duhet treguar
mos tu mbyse me litare
mendjelehti dhe gjynahqare
por me fakte dhe zgjuarsi

kurre mos i jepni drejtesi
per ta kthyer ne realitet
se me pas e kuptone vet
genjeshtra s’behet e vertet


Ishta nata jon e fundit
Kur më the se më s’të dua
Prita se do t’rridhnin lotët
Por spat lot në faqe tu
Dhe s’të erdhi keq për mua
Ishte nat dhe shiu binte
Shum ngadal dy fjal i fole
Me dy fjal ma vrave zemrën
Dhe shpejt ike ulargove
Krejt qka patat ti mi more
Sikur veq një her të flisja
S’dua tjetër prej ksaj bote
Sikur veq të më kuptoje
Sa më mungon buza jote
Qe spo mund ta puthi sante...

Kristal


Ka kohë që s'shihemi dhe ndjej
si të harroj unë dalëngadal
si vdes tek unë kujtimi yt
si vdesin flokët dhe gjithçka.


Tani kërkoj poshtëë e lartë
një vend ku ty të të lëshoj
një strofë a notë, a një brilant
ku të të lë, të puth, të shkoj.


Në s'të pranoftë asnjë varr
asnjë mermer, a morg kristal
mos duhet vallë prapë të të mbart
gjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë.


Në s'gjetsha hon ku të të hedh
do gjej një fushë a një lulnajë
ku butësisht porsi polen
gjithkund, gjithkund të të shpërndajë.


Të të mashtroj ndoshta kështu
dhe të të puth të ik pa kthim
dhe nuk do dinë as ne askush
harim ish ky a s'ish harim.



Dhe ethe shpirti leshon
Mendoj per gjene me te bukur ne jete
Mendoj per dashurine tone.

Kur mendoj per syte e trishtuar
Dhe buzet qe dridhen pa fjale
Mendoj per floket mbi trupin tend
Dhe zemrat qe rrahin pandal.

Kur prane teje qendroj e heshtur
Dhe dridhem kur me prek ngadal
Mendoj se brenda teje ka dicka
Qe ti ma thua me zemer, jo me fjale.

Dicka qe me ben te ndihem si engjell
Dhe hap krahet drejt teje te fluturoj
Ti me shterngon aq forte prane vetes
Dhe un ngadal peshperis te dashuroj



MALL

Ismail Kadare

Ca pika shiu rane mbi qelq.
Për ty unë befas ndjeva mall.
Jetojme te dy ne një qytet,
Dhe rrallë shihemi sa rrallë.

Edhe m'u duk pak e çuditshme
Si erdh kjo vjeshte, ky mëngjes.
Qiejt e ngrysur pa lejleke
Dhe shirat pa ylber ne mes.

Dhe thenia e vjetër e Heraklitit
Seç m'u kujtua sot për dreq:
"Të zgjuarit janë bashke ne botë,
Kurse te fjeturit janë veç".

Ne ç'ëndërr kemi rënë kaq keq,
Qe dot s'po zgjohemi valle?...
Ca pika shiu rane mbi qelq
Dhe unë për ty seç ndjeva mall.


Me fal qe per ty vuaj
Me fal qe ne ty jam e dashuruar
Me fal qe pa ty s’mundem me jetuar

Me fal qe pot e therras
Me fal qe per ty flas
Me fal qe kam gabuae
Me fal qe te kam kerkuar
Me fal qe per ty kam menduar

Me fal qe te kujtoj
Me fal qe nuk mundem te te harroj
Me fal qe po te flas
Me fal qe te shkoj mbas
Me fal qe te shikoj
Me fal qe emrin tend ne gjume e permend
Me fal qe kam qen i marre
Me fal se kjo ka qen dashuria ime e pare

Me fal qe te bezdis
Me fal qe kam gabu dhe njehere
Me fal qe shume ne ty jam dashuruar
Me fal qe kurr une z’do t’mundem me te harruar


I cmendur se ndjej dashuri
Me thone se jam I cmendur
Se mall ndjej te shkruaj poezi
I cmendur me thone se jam
Se besoj tek ti
Se fjalet e tua jane të kota
Jane fare pa dashuri
Ohh I cmendur un jam
Se besoj tek ti
Se te dashuroj pa hile
Vall kjo quhet cmenduri ?


Mos me le ne pranvere
mos me le te mjere!!!!
mos me le pa lule
mos me le pa ere.
Mos me le te lutem se te dua shume!
mos me le pa shprese,
mos me le pa gjume!!!!!!
ti e di se te dua
dhe vuaj per ty te lutem te lutem!
mos ma dhuro vetmine
ti je per mua shok
ti je per mua gjdo send ti je ai
qe ne zemren time ke,
me te bukurin vend!!!!!!!!!!!!!!!!!
TE dua........................
---------------------------


Një i vdekur i zakonshëm
Në këmbë mban një shtet
Vrapon shkallëve thyen dritare
Mbledh dhe pikën e fundit të ujit.
Mbi tryezë bie galuc
nën dritën e llampës
Një i vdekur i zakonshëm
Dhunues e vrasës bezdisës
I ndjekur e i vrarë vazhdimisht
Shpallet publikisht prishës rendi
Në ballkonin e hapur nga qielli
Një vashë e lakuriquar
Ngacmon moralin qytetar
Livadhit një dele shetit Njeriun
I lumtur se jeton thotë
I gjithëpushtetshmi
Një i vdekur i zakonshëm
(2000)

Kurre skam menduar
se largohesh nga une
ma fike qirin e dashurise
ma bere zemren shkrume.
Ku e kam dashurine
a fhua kush ma mori
perpiqem e digjem
pyes pse me treadhetoi!
Pse femra e zeze lind e vuan
pse dashuria eshte per te shkrumuar!
o zot me trego rrugen e dashurise
o zot me ndihmo dhe bisedo me mua?
ta qaj hallin tim se sa fort e dua
se vetem ti mundesh te me ndimosh
qe shpyrtin tim te ma sherosh....!!!


perse kjo dashuri
keshtu mbaroj
nuk kam mundesi
te te perqafoj

kohen qe kaluam bashk
gjithmon do e kujtoj
dashurin qe kam per ty
kurr sdo ta largoj

zemra ime me shum
po copetohet
shikimi yt
dot sme largohet
cdo dit e me shum
po me afrohet



a thu vall ku je tani
athu ke per mu merzi
athu vall mendon per mu
edi se e ke njeriun
me te qetesu

me kujtohen fjalet
kur mi thoje mua
me kujtohet kur me thoje
se sa shum te dua

erse kjo dashuri
keshtu mbaroj
nuk kam mundesi
te te perqafoj

a thu vall ku je tani
athu ke per mu merzi
athu vall mendon per mu
edi se e ke njeriun
me te qetesu

me kujtohen fjalet
kur mi thoje mua
me kujtohet kur me thoje
se sa shum te dua

kohen qe kaluam bashk
gjithmon do e kujtoj
dashurin qe kam per ty
kurr sdo ta largoj

zemra ime me shum
po copetohet
shikimi yt
dot sme largohet
cdo dit e me shum
po me afrohet


nuk dua të vdes
me yjet e natës
unë të përshëndes.

Kujto erën e mallit
kujto erën e lehtë
kujto zemrën time
që të do përjetë.

Të dua pa masë
të dua pa dallim
të dua më shumë
se sa shpirtin tim.

Të dua ,të dua
për ty do të vdes
por ti a më do mua?
përgjigjje po pres?



Mbi dritare nata derdh qetsine
dhe shiu i furishem shoqeron vetmine.
Lart ne qiell te erret dy sy shkelqejne
nje zemer te vetmuare mbushin shprese.
Heshtja mbreteron...
Dy sy tevegjel ngadale mbyllen...
nje buzeqeshje e embel
vjedhurazi shikon
dhe niset ne kerkim te endrres se saje.
***
Ngadale lundron ne det
dhe ngritet e fluturon ne qiell
me dy sy qe shkelqejne atje lart
buzeqeshja flet.
Nata kalon...
Buzeqeshja mbledhe krahet
dhe kthehet ne qerdhen e vet...
Serish heshta mbreteron...
dhe syte e vegjel hapen me nxitim
Tani dielli i posalindur ndriqon
" Te kam enderruar,"
nje ze tingellon
dhe...
serish heshtja mbreteron...



aty ku humben gjurmet tona
aty ku bota dikur ishte e jona,
te pres...
aty ku premtimet u harruan,
aty ku une dhe ti dashuruam.

Te pres...
aty ku zogjte ishin deshmitare,
aty ku kam qeshur e ku kam qare.
Aty ku dhembjen e kam kaluar me dashuri
te pres!
te pres aty ku dielli perendon
e lind perseri.